आपण कधी आपल्या शिक्षकांना Thank You म्हटलंच नाही….
आजच्या जीवनात हरघडीला उच्चारले जाणारे शब्द म्हणजे Thank You, Sorry आणि Excuse Me. त्यातील Thank You हा शब्द तर आपण सरसकट कशासाठीही वापरतो.
पण आत्तापर्यंत आपण आपल्या गुरूजनांना कधीच Thank You म्हणालो नाही. कशामुळे असेल? वास्तविक आपल्याला घडविण्यात, माणूस म्हणून या जगात ताठ मानेने जगायला शिकवणारे हे आपले शिक्षक. किती किती म्हणून नावं घ्यायची? दादांपासून, भानूताई, कुसुमताई, अगदी शिशूवर्गापासून दहावीपर्यंतचे सगळे वर्गशिक्षक आणि इतर विषयांचे शिक्षक. या सगळ्यांनी आपल्याला घडवलं. पण तेंव्हासुध्दा आपण त्यांना कधी Thank You म्हटलं नाही. आणि सर्वात मुख्य म्हणजे त्यांनीसुध्दा याची कधीच अपेक्षा ठेवली नाही.
शाळेत असताना आपण कुठल्याही शिक्षकांकडे कधीही बिनदिक्कत जाऊन त्याची मदत घेत होतो. मग ते गॅदरिंग असो, वक्तृत्व स्पर्धा असो किंवा मग पाठ्यपुस्तकातील कठिण वाटणारा भाग असो. त्यासाठी आपल्याला कधीही त्यांची Appointment घ्यावी लागली नाही. उलटपक्षी जेंव्हा जेंव्हा आपण त्यांच्याकडे गेलो, तेंव्हा तेंव्हा त्यानी आपल्याला तत्परतेने मदतच केली. त्याबद्दल आपण त्यांचे कायमच ऋणी राहू.
आज आपल्या शिक्षकांपैकी काहीजण आपल्यात नाहीत. पण आजच्या गुरुपौर्णिमेनिमित्त या सगळ्या शिक्षकांचे मनःपुर्वक स्मरण आणि A Big Thank You.
केवळ तुमच्यामुळे आम्ही घडलो. तुम्हाला Thank You न म्हणणे हे आम्ही गृहीत धरले होतं. तुम्हाला याची जाणीव होतीच. पण आज मात्र आम्हाला तुम्हा सर्व शिक्षकांना मनापासून Thank You म्हणायचंय. तुमचा आशिर्वाद तुमच्या या बाळांवर असाच अखंड राहू देत.
